Wypadanie włosów może przybierać różne formy – od rozproszonego przerzedzania się włosów, poprzez wyraźnie zarysowane małe, bezwłose obszary, po rozległe, łyse obszary. W wielu formach wypadania włosów mieszki włosowe normalizują się, gdy tylko przyczyna (leczenie farmakologiczne, stres, choroba tarczycy) zostanie wyeliminowana lub pod kontrolą. Jednak w przypadku najczęstszej przyczyny wypadania włosów – łysienia związanego z androgenami, niestety nie należy spodziewać się spontanicznej poprawy. Przyjrzyjmy się więc bliżej jakie są przyczyny wypadania włosów i sposoby leczenia.
Rodzaje łysienia
Łysienie trakcyjne, czyl łysienie z pociągania
Łysienie trakcyjne to wypadanie włosów spowodowane przez długotrwały nacisk na włosy, które ma miejsce w przypadku ścisłego upięcia włosów – kucyki, koki, warkoczyki, dredy. Łysienie trakcyjne powoduje również zakładanie na noc wałków skręcających włosy, stosowanie dopinanych pasemek przedłużających włosy, czy też długotrwałe noszenie kasku.
Wypadanie włosów sprawia, że na głowie pojawiają się prześwity. To jednak nie wszystkie objawy łysienie trakcyjnego. Pacjent bardzo często odczuwa bóle głowy oraz skóry głowy, w miejscu jej ucisku. Na skórze głowy nierzadko pojawiają się również ropne zmiany sugerujące obecność stanów zapalnych, a także łuszczenie skóry.
Aby zapobiec łysieniu trakcyjnemu należy unikać, a wręcz zrezygnować z fryzur powodujących ucisk skóry głowy i napięcie na mieszki włosowe. Zalecana jest również rezygnacja z codziennego modelowania i upinania włosów w wyszukane fryzury, a jeśli to możliwe – noszenie rozpuszczonych włosów. Warto udać się do trychologa, który dobierze odpowiednią dla pacjenta terapię. Do najczęściej spotykanych należą stosowanie na skórę głowy: kremów sterydowych, mezoterapia mikroigłowa, laseroterapia, a w przypadku dużej i trwałej utraty włosów zabieg przeszczepu włosów.
Łysienie telogenowe
Łysienie telogenowe ma miejsce wtedy, gdy skraca się faza wzrostu włosa i zwiększa się ilość włosów telogenowych – naturalnie wypadających. Do głównych przyczyn łysienia telogenowego należą:
- wypadanie włosów po ciąży,
- wypadanie włosów w wyniku długotrwałego stresu,
- diety odchudzające i związane z nimi niedobory składników odżywczych,
- anemia,
- choroby endokrynologiczne (nadczynność lub niedoczynność tarczycy),
- zachorowanie na Covid-19,
- szkodliwe działanie składników chemicznych stosowanych np. w farbach do włosów.
Najczęściej przyczyną nadmiernego wypadania włosów o podłożu telogenowym jest kilka jednocześnie występujących z wyżej wymienionych czynników.
Łysienie telogenowe dotyczy niemal wyłącznie kobiet i jest związane z zaburzeniem cyklu życia włosa. Włosy rosną w sposób cykliczny – każdy włos przechodzi swój własny cykl życia, który składa się z trzech faz:
- Anagen (faza wzrostu włosa) – trwa od 3 do 6 lat. Na zdrowej skórze głowy ok. 80-85% włosów znajduje się w tej fazie.
- Katagen (faza przejściowa włosa) – trwa ok. 1–2 tygodni. W tym czasie opuszka włosa zmniejsza się, a włos przestaje rosnąć i przygotowuje się do wypadnięcia. W tej fazie znajduje się mniej niż 1% włosów.
- Telogen (faza spoczynku włosa) – trwa od 2 do 4 miesięcy. Zrogowaciały włos zostaje wypchnięty przez nowy włos anagenowy. W tej fazie znajduje się ok. 15% włosów. W momencie zaburzenia cyklu wzrostu włosa, w fazie telogenu może się znajdować nawet 60–80% włosów, co skutkuje wyraźnym przerzedzeniem włosów.
Jak skutecznie poradzić sobie z łysieniem telogenowym?
Podstawą odpowiedniego leczenia wypadania włosów przy łysieniu telogenowym jest prawidłowa diagnoza. Dlatego w pierwszej kolejności należy wykonać odpowiednie badania krwi: morfologia krwi z rozmazem, badanie ogólne moczu, poziom żelaza i ferrytyny, a także hormon tarczycy czyli FT3, FT4, TSH, czy też poziom hormonów płciowych. W diagnozie łysienia telogenowego pomocnym jest również wywiad przeprowadzony przez lekarza trychologa. O łysieniu telogenowym mówimy, gdy przynajmniej 25% (nie więcej niż 50%) mieszków włosowych znajduje się w fazie telogenu.
Wypadanie włosów w przypadku łysienia telogenowego można skutecznie zahamować, a także doprowadzić do odrastania włosów. Kluczowym aspektem jest eliminacja czynnika powodującego łysienie:
- leczenie niedoczynności tarczycy,
- zwalczanie i radzenie sobie ze stresem,
- wykluczenie leków skracających fazę anagenu (beta-blokery, retinoidy czy leki przeciwkrzepliwe), zmiana diety na bogatą w składniki odżywcze i witaminy oraz odpowiednia suplementacja (witaminy z grupy B, cynk, żelazo, kolagen, biotyna),
- odpowiednia pielęgnacja i stylizacja włosów.
W trakcie kuracji na łysienie telogenowe stosuje się nierzadko terapie lecznicze na bazie minoksidilu (organiczny związek chemiczny), który poprawia ukrwienie w skórze głowy i przedłuża fazę anagenu, przyspieszając odrost włosów. Warto również skorzystać z profesjonalnej pomocy trychologa, który zaleci nam i dobierze indywidualne dla nas zabiegi oraz poinformuje o prawidłowej pielęgnacji, która jest bardzo ważna w przypadku wypadania włosów w fazie telogenowej.
Łysienie androgenowe
Łysienie androgenowe jest najczęstszą przyczyną wypadania włosów, która jest uwarunkowana genetycznie. Przyczyną jest aktywność 5 alfa reduktazy – enzymu obecnego w komórkach mieszków włosowych, pod którego wpływem dochodzi do przekształcenia testosteronu w jego aktywną formę, tzw. dihydrotestosteron (DHT). DHT powoduje obkurczenie mieszków włosowych, prowadząc do ich zaniku i wypadania włosów. DHT wpływa również na skrócenie czasu trwania fazy wzrostu włosa (anagenu) i wydłużenie fazy spoczynku włosa (telogenu). Przebieg łysienia w przypadku mężczyzn jest dość charakterystyczny, dlatego łatwo można je zdiagnozować. Rozpoznanie opiera się przede wszystkim na wywiadzie, ocenie klinicznej oraz trychoskopii (specjalistyczne badanie włosów oraz skóry głowy).
Proces łysienia androgenowego rozpoczyna się już ok. 18.–20. roku życia, a wypadanie włosów postępuje stopniowo od okolicy czołowo-skroniowej, aż po czubek głowy. Początkowo pojawiają się zakola, następnie linia włosów cofa się w kierunku szczytu głowy. Włosy stają się cieńsze, krótsze i jaśniejsze, ponieważ synteza melaniny mieszkowej połączona jest z fazą anagenu (fazy wzrostu włosa). Czasami proces łysienia androgenowego może obejmować całą powierzchnię głowy. Łysienie androgenowe przebiega gwałtowniej u mężczyzn. U kobiet łysienie androgenowe (tzw. łysienie typu kobiecego) zachodzi w wyniku braku równowagi androgenowo-estrogenowej. Włosy ulegają znacznemu przerzedzeniu, głównie w okolicy ciemieniowo-szczytowej (na czubku głowy), co stanowi poważny problem estetyczny i psychologiczny. U kobiet najczęściej obserwujemy przerzedzenie w okolicy przedziałka, tzw. efekt “choinki bożonarodzeniowej”. Więcej o łysieniu androgenowym kobiet – tutaj.
Łysienie androgenowe – leczenie
Leczenie łysienia androgenowego jest trudne ze względu na genetycznie uwarunkowaną nadwrażliwość mieszków włosowych na DHT. Możliwe jest jednak zahamowanie postępującego wypadania włosów oraz stymulacja wzrostu włosów, dlatego istotnym jest wczesne rozpoczęcie terapii. W przypadku leczenia miejscowego, zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn wykorzystuje się minoksidil, odpowiedzialny za rozszerzenie obwodowych naczyń krwionośnych, a tym samym za zwiększenie ukrwienia mieszków włosowych. Preparat dostępny jest bez recepty w dwóch stężeniach – 2% (dla kobiet) i 5% (dla mężczyzn). Lek wciera się w miejsce braku owłosienia zgodnie z zaleceniami lekarza. Minoksidil poprawia ukrwienie głowy i stymuluje wzrost włosów, a efekty jego stosowania pojawiają się po kilku miesiącach.
W leczeniu ogólnoustrojowym wykorzystuje się lek finasteryd, który uniemożliwia konwersję testosteronu do DHT poprzez hamowanie działania 5 alfa reduktazy. Preparat jest zalecany wyłącznie w leczeniu łysienia androgenowego u mężczyzn. U kobiet stosuje się go poza wskazaniami rejestracyjnymi, jednak przyjmowanie go przez panie wymaga konsultacji z lekarzem. Lek przyjmuje się doustnie, a efekty utrzymują się w trakcie stosowania terapii. Najlepszy rezultat daje terapia łączona z wykorzystaniem finasterydu i kuracji miejscowej na bazie minoksidilu. Pierwsze zauważalne efekty hamowania wypadania włosów obserwujemy po ok. 6 miesiącach od stosowania.
W każdym przypadku stosowanie leków i suplementów należy skonsultować z lekarzem.
Medycyna estetyczna w walce z łysieniem androgenowym
Medycyna estetyczna oferuje wiele zabiegów zapobiegających wypadaniu włosów. Wybór odpowiedniej metody leczenia jest kwestią indywidualną i zależy od aktualnego etapu łysienia pacjenta. Do najbardziej skutecznych należy między innymi:
- mezoterapia igłowa
- światłoterapia z wykorzystaniem technologii LLLT
- darsonvalizacja
- infuzja tlenowa.
Przy pomocy mezoterapii igłowej wstrzykuje się pod skórę głowy specjalne substancje mające za zadanie pobudzić krążenie w skórze głowy lub różne koktajle na bazie peptydów czy osocze bogatopłytkowe, pozyskiwane z własnej krwi pacjenta. Zabiegi hamują wypadanie włosów i powodują ich szybsze odrastanie. Łysienie androgenowe ma charakter postępujący, dlatego zabiegi należy powtarzać dla podtrzymania hamowania wypadania włosów.
Najskuteczniejszym rozwiązaniem w przypadku znacznej i trwałej utraty włosów jest przeszczep włosów. Zabieg transplantacji włosów odbywa się poprzez pobranie odpowiedniej ilości tzw. graftów (zespołów mieszkowo-włosowych) z potylicy lub także z podbródka i przeszczepienie ich do przerzedzającej się lub łysiejącej części skóry głowy. Przeszczep wykonywany jest ręcznie lub za pomocą specjalnego urządzenia, którym można pobierać grafty i transplantować je w obszar biorczy. Na pełen efekt czeka się około roku, a przeszczepione włosy nie wypadają, ponieważ są niewrażliwe na działanie DHT.
Więcej o przeszczepie włosów i metodach zabiegu przeczytacie tutaj.
Temat łysienia często poruszamy w filmach na naszym kanale YOU TUBE – aby dowiedzieć się więcej kliknij tutaj.
Zapraszamy na nasze social media: Facebook | Instagram | YouTube
Jeśli masz pytania dotyczące zabiegu przeszczepu włosów, przygotowania lub postępowania w okresie rekonwalescencji, skontaktuj się z nami – chętnie odpowiemy na każde z nich:
Telefon: +48 799 370 038
e-mail: kontakt@flymedica.pl
